Na 15 jaar heeft Kossie, die al jaren als vrijwilliger in de Eurowinkel werkt, een voorlopige verblijfsvergunning voor 5 jaar verkregen. De verwachting is dat hij na deze 5 jaar een permanente verblijfsvergunning zal krijgen. Met een feestelijke taart hebben we dit samen met het vrijwilligersteam van de Eurowinkel gevierd, in de Kossie-Corner.
Kossie heeft nu recht op een woning. Het liefst wil hij in Driebergen of omgeving gaan wonen, zodat hij bij z’n vrienden en kennissen kan blijven. Wie kan Kossie helpen aan een één-kamer appartement?
Nieuws
Kinderhoek en Kossi’s Coffee Corner
Nieuwsbode van woensdag 3 oktober 2018 – DRIEBERGEN –
In de Kinderhoek (en de Kossi’s Coffee Corner) van de Eurowinkel in De Delerij in Driebergen zijn op 6 en 13 oktober speciale activiteiten voor kinderen in verband met de Week van het Kinderboek. Er wordt voorgelezen voor de jongsten, ranja geschonken en lekkers geserveerd. De landelijke Kinderboekenweek start op 3 oktober. De Eurowinkel wilde het evenement niet ongemerkt voorbij laten gaan.
Bernhard Wamelink is bedrijfsleider in de Eurowinkel sinds mei van dit jaar. Hij vertelt over de Kinderhoek, die onlangs vernieuwd is: “Ik zocht naar iets om meer gezelligheid en sfeer in onze winkel te brengen. Daarom hebben we een speciale hoek voor kinderen gemaakt en een aparte ruimte waar iedereen iets kan drinken, wat lekkers kan eten, een praatje kan maken en wellicht iets lezen. De koffiehoek heet Kossi’s Coffee Corner, genoemd naar onze vrijwilliger Kossi Akoli, die afkomstig is uit Togo”.
“We hebben nu op 6 en 13 oktober de speciale activiteiten, maar gedurende het hele jaar zijn de jeugdige bezoekers bij welkom om te snuffelen tussen de boeken, spelletjes, puzzels, games en het overige speelgoed. Natuurlijk hopen we dat er ook wat gekocht wordt. Maar alleen lezen mag ook. Er staan in de Kinderhoek ook stoeltjes, waaronder een heel apart Pinkeltjekrukje. Je vindt er kinder-, jeugd- en 12 + boeken. Het loopt door tot aan de leeftijd dat de jongeren literatuur gaan lezen op school. We willen het lezen voor alle kinderen bereikbaar maken, daarom zijn alle boeken een euro”.
“We zijn erg voor het duurzame lezen. We zien onszelf ook graag als goede doel bibliotheek, Als mensen een boek gekocht hebben en ze hebben het gelezen brengen ze het vaak weer terug. Dat zien wij graag. Zo krijgen onze boeken een tweede, derde of zelfs vierde leven. Voor de jeugd hebben wij vooral eigentijdse boeken, bijvoorbeeld van Carry Slee. Maar we hebben ook wel nostalgie. Er staan, om iets te noemen, veel Arendsoogboeken en delen uit de Kameleonserie in onze rekken. Heel populair zijn daarnaast Dolfje Weerwolfje, de Griezelbus en natuurlijk Harry Potter”.
Bernhard vertelt nog: “Nu het buiten herfstachtige weer wordt, zie ik het aantal bezoekers van de kinderhoek en ook van de coffeecorner toenemen. In de koffiehoek kunnen mensen rustig lezen en gezellig praten. In Kossi’s Coffee Corner hebben we ook kleurplaten en kleurpotloden liggen zodat de kinderen er zich kunnen vermaken. De opbrengsten die wij door consumpties en andere verkopen krijgen, komt direct ten goede aan de Stichting Vluchtelingenkinderen. Vluchtelingen maken ook deel uit van het team van vrijwiligers dat in de winkel werkt. Door in de winkel te werken doen zij leer-werkervaring op en kunnen ze zich de Nederlandse taal eigen maken.” De Eurowinkel bevindt zich in een voormalig kerkgebouw aan de Oranjelaan 73 in Driebergen en is geopend op dinsdag tot en met zaterdag van 10:00 tot 17:00 uur.
”Bijzonder dat zij mij kunnen helpen”
Nieuwsbode van woensdag 15 augustus:
DRIEBERGEN – Fiston Runyemera (30) komt uit Goma in Congo en werkt vijf dagen per week in de eurowinkel van de Stichting Vluchtelingenkinderen Utrechtse Heuvelrug in Driebergen. Hij is vluchteling en zijn verhaal is, zoals zo vaak bij mensen die op drift zijn geraakt, aangrijpend.
Fiston: “In Congo woedt een langdurige oorlog tussen de regering en rebellen. Er zijn heel veel doden gevallen. Mijn oom werkte voor de opstandelingen en daarom werd onze familie vervolgd. Ik kwam in een vluchtelingenkamp in Goma terecht. Eerst was mijn tante daar ook nog, maar haar verloor ik uit het oog. Ik heb nu geen familie meer. Ik kwam in Nederland terecht. Via Ter Apel, Leersum en Rotterdam kwam ik in deze regio te wonen. Ik heb geen status en kan geen geld verdienen”.
Runyemera: “Het bijzondere van de Stichting Vluchtelingenkinderen is dat zij mij toch kunnen helpen, al heb ik geen status. Dat komt omdat zij goede relaties hebben met de onderwijsinstellingen. Ik heb net een opleiding economie, detailhandel, verkoper niveau twee afgerond en de stichting heeft mijn boekengeld en reiskosten betaald. Nu ga ik door voor niveau drie. Het liefst zou ik verkoper worden in een sportzaak”.
Fiston is al vanaf 2009 in Nederland. Hij wil hier een bestaan opbouwen. Hij meldt zich twee keer per maand bij de vreemdelingenpolitie in Amersfoort. Het wordt wel gewaardeerd dat hij hard aan zichzelf werkt. Fiston: “Het vrijwilligerswerk dat ik in de eurowinkel doe, helpt mij met mijn Nederlands en zorgt voor een betere integratie. Mijn moedertaal is Swahili, want ik kom uit Oost-Congo. Ik behoor tot een stam die tot de Tutsi’s wordt gerekend. Wij worden in Congo niet goed behandeld omdat wij als niet-Congolees worden beschouwd”.
Fiston was 21 jaar toen hij naar Nederland kwam. Familie heeft hij in de Congo niet meer en mede daarom wil hij graag in Nederland blijven. Hij spreekt de taal overigens uitstekend.
Inloop Driebergen brengt ontmoeting en activiteiten
Nieuwsbode van woensdag 15 augustus 2018
DRIEBERGEN – Aan de Oranjelaan bevindt zich in het gebouw van de Delerij De Inloop. De Inloop bestaat in Driebergen sinds 2015 en is opgezet door Janneke Stoevelaar van Kwintes.
Janneke: “Er was op de Utrechtse Heuvelrug geen laagdrempelige ontmoetingsplek die voor iedereen toegankelijk is. Tegelijk bestond daar wel een duidelijke behoefte aan. Het project dat we opgezet hebben blijkt een schot in de roos. De Inloop is bedoeld voor kwetsbare mensen maar ook voor ieder ander die graag iemand wil ontmoeten en een activiteit wil ondernemen. Iedereen treft elkaar hier, hoog en laag opgeleid, jong en oud”.
Samen
Janneke vervolgt: “We zijn in Driebergen drie dagen per week open, namelijk op dinsdag, donderdag en vrijdag. De openingstijden zijn van 12.00 tot 16.00 uur. Op dinsdagavond zijn we ook open, want dan hebben we Samen koken, Samen eten. Zo’n 15 a 20 mensen komen samen en bereiden de maaltijd. We doen dan ook zelf de boodschappen en ruimen alles weer op. De kosten voor het eten zijn gering: 3,50 euro voor een driegangen maaltijd.”
Er zijn nog veel meer activiteiten in De Inloop gedurende de hele week. Zo is er taalcoaching, naai-atelier, schilderen en handwerken. Janneke: “En tussendoor zijn we er altijd als inloop. Iedereen kan binnenlopen met een vraag, om te computeren of om een praatje te naken met een kop koffie. Onze activiteiten gaan goed samen met de rest van de initiatieven in de Delerij. En zo willen we het ook. We willen veel wisselwerking en je ziet bijvoorbeeld dat nieuwkomers die de Delerij bezoeken voor Stichting Vluchtelingenkinderen, Taalcoaching, PrimaPerspectief of Eurowinkel, bij De Inloop ook mensen uit het dorp kunnen ontmoeten”.
Extra dag
Janneke zegt tot besluit: “We kunnen nog altijd vrijwilligers gebruiken, vooral ook omdat we een extra dag open willen gaan. Dat moet woensdag worden. We willen dan ook een lunch verzorgen. We zoeken nog naar gastvrouwen en gastheren om ons daarin te begeleiden. We doen hier in De Inloop trouwens alles zelf, tot en met de schoonmaak aan toe. En als we een keer per maand Repair Cafe hebben, kunnen bezoekers zelf hun spullen leren repareren. Ze worden dan geholpen door zes Repair Café-vrijwilligers”.
Onduidelijkheid over ’Bed, bad, broodregeling’
Stichtse Courant van donderdag 28 juni 2018:
DRIEBERGEN – Voor vluchtelingen die gebruik maken van de bed, bad en broodregeling zijn het onzekere tijden. De Nederlandse overheid heeft laten weten dat deze regeling stopgezet zal worden. Tegelijkertijd moeten een nieuwe regeling zorgen voor een andere vorm van hulp. Theo Nederstigt en Margriet Schut houden zich namens de Driebergse Stichting Vluchtelingkinderen bezig met de problematiek. Zij maken zich zorgen.
De oorsprong van de zogenoemde bed, bad en broodregeling vindt zijn oorsprong in tijd dat het generaal pardon werd afgekondigd. ,,In 2007 besloot de regering dat alle vluchtelingen die langer dan vijf jaar in een procedure zaten zonder een status ontvangen te hebben in ons land mochten blijven”, legt Theo Nederstigt uit. ,,Wel was er de verplichting dat in het hele land de noodopvang werd gesloten.”
De noodopvang van de gemeente Utrechtse Heuvelrug sloot haar deuren in 2009 toen de laatste twee bewoners, mede dankzij steun van de Stichting Vluchtelingkinderen, het pand in Doorn verlieten.
LOGEE De Stichting Vluchtelingkinderen helpt vluchtelingen. ,,Wij zorgen onder anderen voor opleidingen en vrijwilligerswerk”, zegt Nederstigt. ,,We willen mensen helpen, maar we verwachten ook iets van hen. Je gaat niet op je kont zitten niksen.” Ook biedt de stichting ondersteuning op allerlei andere vlakken. De betrokkenheid is groot. Momenteel hebben zowel Nederstigt als Schut een vluchteling in huis als tijdelijke logee.
OP DE SCHOP Onderdeel van de werkzaamheden is mensen die het nodig hebben te helpen aan de bed, bad en brood-voorziening. ,,Dit betekent dat we zorgen voor de primaire levensbehoeftes van deze mensen. Hiervoor krijgen zij een bedrag van vijftig euro per week. Daar moeten ze alles van doen”, aldus Nederstigt.Stichting Vluchtelingkinderen verzorgt deze regeling voor de gemeentes Zeist en Utrechtse Heuvelrug. ,,Dat is uniek in Nederland”, vertelt Nederstigt. De overheid heeft echter besloten dat deze regeling op de schop gaat. Hoe de toekomst er nu uit ziet is ongewis.
ZORGWEKKEND In Den Haag is de overheid druk bezig met het maken van plannen om de LVV-regeling (Landelijke Voorzieningen Vluchtelingen) in te voeren. Deze regeling zou per 1 juli aanstaande van kracht worden. ,,Dat gaat niet lukken”, zegt Margriet Schut. ,,Er is meer tijd nodig om de regeling goed uit te denken. Ondertussen is het voor ons, als betrokkenen onduidelijk wat er gaat gebeuren.” Wel is duidelijk dat bij invoering van de LVV-regeling de bed, bad en broodregeling op de schop gaat. Schut noemt de situatie zorgwekkend. ,,Hoe gaat het met de financiën? Krijgen we in de toekomst nog steun van de gemeentes? We weten het niet.”
OP STRAAT ,,Het is belangrijk dat de nieuwe regeling duidelijkheid geeft”, zegt Nederstigt. ,,Daarbij is het ook belangrijk dat we kunnen blijven rekenen op gemeentelijke steun. Je moet er toch niet aan denken dat er mensen op straat komen te staan? We willen niet dat mensen op een bankje in het park moeten slapen of bij gebrek aan geld op een andere manier aan eten moeten komen. Als dat zou gebeuren is de openbare orde in het geding.”
Zolang onduidelijk is wat de LVV-regeling in gaat houden, kunnen ook de gemeentes Zeist en Utrechtse Heuvelrug (waar de Stichting Vluchtelingkinderen mee samenwerkt) geen duidelijkheid geven over de plannen voor de toekomst. Voor Theo Nederstigt en Margriet Schut is één ding duidelijk:,,Hoe de toekomst er ook uit zal zien: wij laten de vluchtelingen niet stikken.”